Hayat sadece içinde olduğumuz günden ibaret.
Sadece etrafımızdakiler var.
Sadece İstanbul var.
Sadece benim hayallerim var.
Sadece benim isteklerim var.
Sadece ben varım.
....
Böyle düşünüyorsak eğer, geri kalanı okumayalım.
Eğer böyle düşünmüyorsak hayal edelim.
küçükken "Ne olacaksın?" sorusuna verdiğimiz cevabı hayal edelim?
"doktor" , "öğretmen" ,"ressam" cevaplarını verdiğimizi hayal edelim.
Sonra ona yürüyüşümüzü, okul hayatımızı, anılarımızı gözden geçirelim..
ve şimdi düşünelim..
Hakkarideki Mehmet Amcanın oğlu olduğumuzu düşünelim,
Siirteki küçük Ayşe'nin "Baba ben okula gitmek istiyorum" demeye bile korkan dünyasını hayal edelim..
Bir çobanın ben büyüyünce tamirci olcam dediği, masum çocuğunu düşünelim...
Eğer bunları düşünüpte adres çubuğunun üzerine gelip, duyarsızca başka bir siteye bakacaksak, boşuna aklımızı bulandırmayalım..Yazıyı burada bırakalım ve onu yapalım..
ama şunu bilelim..
biz onlardan ne fazlayız
ne de az değiliz
onlar yoksa biz hiçiz
kardelen açsın
ve biz onların suyu olalım
ve biz onların göğü olalım
yaşamak yeniden tazelensin
yeniden anlamlansın
ve
kardelen açsın
biz onların suyu olalım
göğü olalım
gökkuşağı olalım
ama hep rengarenk gordukleri ve yanına gitmeye calıstıkca aradaki mesafe hep aynı kalan ve ona ulasamayacaklarını anlayınca ona doğru gitmekten vazgeçtikleri gökkusakları değil, hep içinde oldukları beyaz yarınları olalım..
Deniyelim, şimdi yapalım.
Belki bir kitabın 30 sayfasını
Belki bir ayakkabının bağcıklarını
Belki öksüren minik bir ciğerin ilacını
Belki kırmızı bir ojeyi
Belki bir boyama kitabını
Onlar için satın alalım...
7272
No comments:
Post a Comment