Tek tesellimiz, beraberliğe çocuklar gibi sevinen Galatasaraylılardı.

Fenerliler Alışık Değildir Kadıkoyde sevinen Galatasarylı Görmeye.Ve aynı şekilde Galatasarylılar da Alışık Değildir.

ve Maç Başlamadan 2 saat önce staddaydım. Biraz evvel merdivenlerden yukarı çıkarken üzerine bastığım fotomaç gazetesini yerden kaldırıp okumustum.

Başında Ezeli dosta ebedi kıyak yazıyordu. Fener Galatasarayı küme düşmekten kurtarmış felan ..

Sonra türbündeki yerimi aldım. Normal de maç başlarken stada girerim ama Büyük maçların Enerjisini yaşamak o büyük maçları izlemekten daha güzeldir. 2 saat etrafı izledim.

Halbuki 2 hafta önce o izlediğim aynı etraf bu kadar da eğlenceli değildi.
Ve stad bu kadar da dolu değildi. Halbuki hep aynı Fener var sahada, sadece rakip değişiyor. Hepsi Bu.

Stada bu kadar çok kişiyi toplayan, insanların Pazar Akşamını daha farklı kılan neydi?Tartışmasız Galatasaray Adının Büyüklüğü ve Fenerin adının yanına bir o kadar yakışmasıydı.

Sonra da maç Bitti. Galatasaray çocuklar gibi şendi. Mutlulardı. 1 puana doyasıya seviniyorlardı.

Sevincini saklamakta güçlük çeken Anadolu Ekipleri aldıkları sadece 1 puana bu kadar mutlu olabiliyordu. Bunun aynısını ezeli rakibinde görmek Fenerin oynadığı kötü futbol Sonrasındaki teselli olabiliyordu.